هنر کارتون در بین هنرها هم هنر مادرو هم هنر نو پایی به شمار می رود. حدود صد سال از انتشار اولین کارتونها در ایران نگذشته است و اگر بخواهیم وفقه های طولانی انتشار اینگونه نشریات را در نظر بگیریم طول عمر هنر کارتون به چهل سال هم نمی رسد. این در مقایسه با هنرهایی مثل خوشنویسی یا نقاشی و حتی سینما بسیار نو پاست.
فقدان بستر لازم برای رشد هنر کارتون نیز از جمله عواملی بوده که این هنر مغفول مانده است. نبودن منتقدین، فقدان در آمد کافی، سرخ بودن زبان این هنر و سهوهای هنرمندان همگی موجب شده تا هنوز این هنر به جایگاه حداقلی خود نرسد.
در این بین به جهت اینکه کارتون یک هنر مرجع برای تولیدات انیمیشن، تصویر سازی، کمیک استریپ، شخصیت پردازیهای تبلیغاتی، آثار سیاسی روزنامه ها و حتی بازیهای کامپیوتری و ... می باشد لازم است جدی گرفته شود.
این جشنواره به خوبی توانسته از ظرفیتهای هنر کارتون برای انعکاس، اغراق، هم اندیشی و چاره جویی یا دست کم جلب توجه عمومی به مضلات شهری استفاده کند. با توجه به اینکه در دوره قبلی توانستیم با ارسال بیش از 50 هزار بروشور به مدارس تبریز این جشنواره را کار بردی کنیم و از قامت یک جشنواره خارج کنیم به مدیران شهرداری و سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تبریک می گویم ... باشد که هم خدا و هم خلق خدا از این حرکت راضی باشند.

رحیم بقال اصغری