نه تعداد جوایز و نه داوریها و نه تعداد کارتونها یا تعداد جشنواره ها ....هیچکدام نمیتواند ارزش و محبوبیت و تاثیر ما را در جامعه مان نشان دهد. مقبولیت و تاثیر گذاری ما بسته به دنیای درون ما و میزان نیت خیر خواهی ماست.من به خاطر رده بندی یکی از کارتونیستهای ایرانی که تعداد داوری های مرا در سه سال گذشته 4 تا دیده و مرا در رتبه چهارم در کنار برخی کارتونیستهای غیر موثر و غیر حرفه ای قرار داده بود تمام داوریهای این سه ماه را قبول کردم که آخرین آن مربوط به رومانی است و تعداد داوری های این سه ماهم 12 تا شدند .خواستم هم به دوستان داخلی میزان توانایی خودم را نشان دهم و هم با صراحت بیشتری بگویم که تعداد داوری ها اصلا در رتبه بندی نباید مهم باشد. البته وقتی من 12 داوری را در چهار ماه قبول کردم که 6 تای آنها خارجی است  حرفم در مورد مهم نبودن تعداد داوری ها گیراتر خواهد بود.

رحیم بقال اصغری-تبریز