داوری ها

جوایز نه پاداش خوش رقصی بازیگرانمان و پاداش و دستمزد هاست نه تقدیر از اساتید معظم و نه حمایت از گروه رفقای گرمابه و گلستان و نه تقسیم غنایم یک بودجه کت و کلفت .

یک جشنواره زمانی شرکت کنندگانش سال به سال بیشتر می شود و حاضرین مراسم اختتامیه اش و بازدید کنندگان نمایشگاهش و اعتماد عمومی... که متعهد به رعایت انصاف و عدالت باشد. به شخصه می پندارم این کار بسیار شهامت می طلبد و من از سال 85 نگاه های جانبدارانه ام را در داوری ها تعدیل کرده ام و برنده صرفنظر از این که برادر یا بدخواه باشد اگر حقش باشد از دادن جایزه ابایی ندارم اکنون سالهای اخیر میبینم شما وقتی لجوجانه بر طبل عدالت می کوبید و دوستانی از شما دلخور می شوند و تصور می کنند حقشان را خورده اید همین دوستان سال بعد دوباره در جشنواره شما حاضر می شوند چون به عدالت شما ایمان پیدا کرده اند. جوایز نه پاداش خوش رقصی اند و نه....

رحیم - تبریز- ایران