یادداشت هفته 21

این هفته کامبیز درم بخش کارتونیست برجسته ایرانی برای اولین بار در ایران توانست نشان شوالیه را از سفارت فرانسه بگیرد و شوالیه کارتون ایران لقب گیرد. این رویداد خوبی در ایران بود .

هفته قبل نیز آقای علی دیواندری مهمان موزه ما بود و از دیگر سو این روزها با کارتونیست پیشکسوت تبریز استاد کیومرث کیاست در دفترم دیداری داشتیم.با دیدن این گونه پیشکسوتها که نسلشان دارد تمام می شود از خود می پرسم...

با خودم فکر میکنم چه عواملی این اساتید را برجسته و متفاوت و ماندگار کرده است؟

جوایز آبکی؟ داوریهای کیلویی؟ فیگورهای پهلوانی و قهرمانی و روشنفکری و دریا دلی... ولی در عمل حاشیه سازی؟ القاب استادی؟ سایتهای بنجل خبری؟ انجمن های صدها نفری؟ برگزاری جشنواره های فله ای با موضوعات سفارشی؟آموزشگاههای چند هزار نفری؟ ...

به باور من کینو ها و سمپه ها یا موردیلو ها در عرصه جهانی و اساتیدی چون عربانی و جهانشاهی و عبدی و حمید بهرامی و جمال رحمتی و...به دلیل پرهیز از حاشیه ها و کار و مطالعه که سخت تر از جار و جنجال و قیل و قال است ستاره هنر کارتون شده اند.اینها نه برای محبوبیت به پست های شما لایک زده اند نه به خاطر شهرت خروار خروار حمله و توهین به کسی کرده اند و نه حقی را ناحق کرده اند.و نه موارد بالا را داشتند...

برای موثر بودن مطالعه کتاب بهتر است و تمرین طاقت فرسا...