چقدر منتقدین هنر کارتون را جدی می گیریم؟ در واقع یکی از ایرادات هنر کارتون در سالهای گذشته فقدان منتقدین هنر کارتون می باشد. در غیاب منتقدین قابل اعتماد ما با مشکلات عدیده ای روبرو هستیم. اولا جشنواره ها به هر شکلی که دلشان خواست با هنرمندان رفتار می کنند. شخصیت جوانان ما را با جوایز ناچیز به زیر می کشند. با انتخاب دوستان و هم پیاله های غیر کارتونیست خود و یا دادن جوایز به باند خود آفت این هنر شده اند. با عدم چاپ کتاب و یا ندادن جوایز راست راست می چرخند و دوره های بعدی خودشان را برگزار می کنند. اغلب این داوران و برگزار کنندگان مسابقات و گردانندگان سایتها هم خود فاقد توانایی لازم برای کشیدن یک دست معمولی هستند.در این بین هر منتقد منصفی را هم به زیر می کشند. احساس خطر می کنند و از انتقادات او از کوره در می روند...

بنابراین دنیای کارتون برای آفت زدایی از چماق به دستان و مدعیانی که احساس لوطی گری در این هنر می کنند و گاهی یکه تاز میدان می شوند و بعد از تخریب هنرمندان محجوب دوباره نیست و نابود می شوند نیازمند منتقدینی است که: 

1- خود عضوی از جامعه کارتونیستها باشد یعنی مثلا اثرش در حدی باشد که بتواند ایراد بزرگترین هنرمندان را هم کشف کند و از لحاظ فنی مورد قبول اکثریت باشد

2- منصف و عادل و خیر خواه باشد و خود فاقد جشنواره و سایت و نشریه و باندی باشد که متهم به جانبداری از آنها نشود

3-سواد لازم در باب تاریخ هنر و کارتون و نشریات و هنرمندان و جشنواره ها و سیر هنر کارتون و سبکهای  آن را داشته باشد دارای بینش و ایدئولوژی شخصی باشد.

رحیم- تبریز- ایران